AYDINLANMA EDEBİYATININ BAŞYAPITI OLARAK ‘BİR FAHİŞENİN EĞİTİMİ’ 

      Bedrettin Şimşek’in 2000 yılında yayınlanmış kült romanı ‘Bir Fahişenin Eğitimi’ gözden geçirilmiş, tazelenmiş, yenilenmiş bir metin halinde yakında okurlarıyla buluşuyor. 

      Bedrettin Şimşek’i diğer tüm yazarlardan farklı kılan, komik ve acıklı olanı okura bir arada sunmasıdır. O kadar ki, insan gülünç düştüğünde hali artık eskisinden de acıklıdır. İşte bu özelliği, yazarın diğer kitaplarından çok daha güçlü bir şekilde yansıtan ‘Bir Fahişenin Eğitimi’, entrikayı kurgusunun temeli yapması, edebi yanı, temkinli üslubuyla en zor beğenen okuru bile hoşnut edebilir.

2000 yılında yayınlanan eserin arka kitap kapağı yazısı:

        ‘Bu kitap çok namuslu, ahlaklı insanların aralarına bir fahişeyi alarak başlarından geçen utanç verici olayları anlatmalarını konu etmektedir.

       Yazar bu yapıtıyla bir rezalet çıkarmayı göze alıyor; buna karşılık kendini klasik tarzdaki üslubuyla affettirmeye çalışıyor.
        Bir kitap okumanın da cesaret gerektirdiğini düşünenler, bu kitabın kapağını bir hazinenin kapağını açar gibi açabilir; yazarların eserlerinde daha çok akıllı uslu şeyler arayanlar, bu eserde o aradıklarından da istedikleri kadar bulabilirler.
       Bu kitabı başkasına övmek çok tehlikelidir. Bu yüzden okur, bu kitaptan hiçbir yerde söz edilmemesini anlayışla karşılamalıdır.
       Eserdeki bazı fikirleri, olayları her ne kadar benimsemesek, hatta ters karşılasak da, bir yazarın bir fahişeyi toplumun onu görmek istediği gibi yansıtmasının doğru olmayacağı düşüncesindeyiz. Herhalde hiç kimse yazarı bir fahişeyi bu kadar kötü gösterdiği için suçlayamaz. Fahişeleri sırf ahlaka ters düşmemek için zararsız göstermeye çalışmak elbette yazarların yapmaması gereken bir iştir. Bu yüzden yazar bu kitabında ahlaka hizmet etmek için ahlakı çiğner gibi görünmekten kaçınmamıştır.
        Türk edebiyatında artık rastlanmayan entrikayı kurgusunun temeli yapması, edebi yanı, temkinli üslubuyla bu eser, en güç beğenen okuru bile hoşnut edebilir.
        Bu kitabı özellikle çok farklı, çok değişik şeyler arayan okurlara öneriyoruz.’

……………………………………

       ‘En iyi kitabım. Çünkü bu eser benden bu dünyaya bir hediye.. Öyle olduğu için de sonsuza dek onun adıyla anılmak isterim.

       Bu roman yayınlandığında sadece bir eleştirmen onu okuyup düşüncesini belirtme tenezzülünde bulundu. Eseri fazla didaktik yani eğitici bulduğunu söyledi. Demek eleştirmen kitabı okumuş ama kapağına bakmayı unutmuş. Kitabın isminde eğitim lafı geçmiyor mu? Eğitici olmasaydı asıl o zaman çelişki olurdu. Demek ki ahmak herif bu kitapta ders alacak bir şey bulamamış. Böylece kendini namuslu bir budala yerine koymuş.

       Elbette bu bir gün fahişelik okulu kurulursa, orada ders kitabı olarak okutulmasını umduğum, her genelevde mutlaka bulunması gereken eğitici bir kitap.’

      Bedrettin Şimşek